Przecież tyle czasu poświęciłam. Pułapka utopionych kosztów

Już nie wiem, skąd wzięłam tę myśl zapisaną pewnego styczniowego dnia. Grzebiąc w szybkich notatkach, wróciła do mnie, doskonale rezonując z rozkminianym ostatnio tematem utraconych kosztów.

Co tak naprawdę tracę?

Pułapka utopionych kosztów to założenie, że dane działanie kontynuujemy ze względu na już poniesione wydatki – nieważne, czy finansowe, inne materialne czy też psychiczno-emocjonalne. Skoro tyle wydałam na te dwa lata studiów, to już skończę ten trzeci, mimo że w tej branży nie zostanę. Jeśli zamówiłam już tego burgera, to zjem choć niedobry, no ale zapłacę i tak. Skoro już tyle jesteśmy razem, to nie będę zrywać, kolejny przecież może być gorszy.

W każdym z tych przypadków osoba pozbyła się określonej puli zasobów. W dodatku poświęciła na to TYLE czasu. A czasu, jak już wiadomo, nie da się kupić ani odzyskać – to przepadło bezpowrotnie, gorzej niż pieniądze. I z powodu tych wydanych zasobów postanawia w obecnej – ale aktualnie niekomfortowej – sytuacji pozostać. Bo przecież już się zaangażowała, zapłaciła, poświęciła.

I może się wydawać, że co to takiego ten rok studiów: niewielka niewygoda a zawsze papier będzie i etap zamknięty. Tylko że to właśnie jest przekonanie, które zamyka na zmiany niosące lepsze.

A co możesz zyskać?

Zamiast zastanawiać się nad tym, ile jeszcze możesz poświęcić, pomyśl, gdzie możesz być, gdy skończysz to tu i teraz. Jeśli chcesz pracować w innej branży, cały rok możesz przeznaczyć na staż lub kurs, który przygotuje Cię do tego, co naprawdę chcesz robić. Czy zjedzenie czegoś, co Ci nie smakuje, tylko dlatego, że jest, nie wpłynie przypadkiem na wzmacnianie niezdrowych relacji z jedzeniem, które ostatecznie odłożą się w zdecydowanie większych kosztach niż cena burgera? Niesatysfakcjonująca relacja i tak w końcu się odbije, a może kolejny czas poświęcony innemu człowiekowi przyniesie Ci więcej dobra?

Pułapka utopionych kosztów może łatwo oddziaływać na podejmowane decyzje, gdy widzimy tylko mały obrazek. Spoglądając na cały „budżet”, można dokładniej oszacować, jakie działania przyniosą większe zyski (materialne czy niematerialne) w perspektywie kolejnych trzech, pięciu czy dziesięciu lat.

Z czego ciężko było Ci zrezygnować? Jakie koszty proszą teraz o kolejne wpłaty?